پرسش :

مقصود از »روش الگويي« در تربيت ديني چيست؟

پاسخ :
روش الگويي، يعني الگوها(پدر، مادر، معلم، مربي و...) خوب باشند؛ به مسائل ديني و انساني اهميت دهند؛ عباداتشان را به موقع و با کيفيت انجام دهند؛ در خدمت به ديگران بشتابند؛ حقوق ديگران را رعايت کنند؛ به بزرگسالان احترام بگذارند؛ از محرمات الاهي بپرهيزند؛ اهل راز و نياز با خدا باشند و....
اگر چنين شود، خود بهترين آموزش است. والديني که خود به ارزش‏ها عمل مي‏کنند، نياز چنداني به گفتار و تذکر ندارند، و اگر عمل نکنند، گفته‏هايشان هيچ گونه اثري نخواهد داشت.
خشک ابري که بود ز آب تهي‏
نايد از آن صفت آب دهي‏
اگر خشک ابري بدون باران باشيم، چگونه مي‏توانيم بر سر ديگران بباريم؟!
حضرت صادق عليه‏السلام مي‏فرمايد:
کونوا دعاة للناس بغير السنتکم. (1)
مردم را با غير زبانتان] با عملتان به سوي خدا[بخوانيد.
يکي از ويژگي‏هاي جالب حضرت امام خميني قدس سره رهبر کبير انقلاب اسلامي ايران، همين بوده که چندان تذکر نمي‏داده؛ بلکه منش و رفتار آن بزرگوار درس‏آموز بوده است.
يک ضرب المثل عربي مي‏گويد:
اگر پدر پياز، و مادر سير باشد، چگونه مي‏توان انتظار داشت که فرزند آنان، رائحه‏ي خوشي داشته باشد. (2)
پی نوشتها:
(1)حر عاملي، وسائل الشيعه، ج 15، ص 246.
(2) حسين سيدي، يک شاخه گل مينا، ص 52.
منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)